sprzeczny

sprzeczny
прил.
• несовместимый
• противоположный
• противоречащий
• противоречивый
• разноречивый
* * *
sprzeczn|y
1. противоречивый;

\sprzecznyе informacje противоречивые сведения; \sprzecznyе uczucia противоречивые чувства;

2. z czym противоречащий, не соответствующий чему; противный чему;

\sprzeczny z prawdą не соответствующий истине

* * *
1) противоречи́вый

sprzeczne informacje — противоречи́вые све́дения

sprzeczne uczucia — противоречи́вые чу́вства

2) z czym противоре́чащий, не соотве́тствующий чему; проти́вный чему

sprzeczny z prawdą — не соотве́тствующий и́стине


Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "sprzeczny" в других словарях:

  • sprzeczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} rozbieżny z czymś, wykluczający się wzajemnie, całkiem odmienny od czegoś; niepodobny, całkiem różny, niejednakowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprzeczne poglądy, opinie. Miotany sprzecznymi uczuciami.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sprzeczny — «wykluczający się wzajemnie, niezgodny z czymś, przeciwstawny czemuś; całkiem różny, odmienny» Sprzeczne interesy. Sprzeczne opinie, zdania. Sprzeczne informacje, wieści. Miotały nim sprzeczne uczucia. Zachowanie sprzeczne z zasadami współżycia… …   Słownik języka polskiego

  • alogiczny — «sprzeczny z logiką; niedorzeczny, nielogiczny» Alogiczne zdanie …   Słownik języka polskiego

  • paradoksalny — «sprzeczny z tym, co jest lub wydaje się oczywiste, będący paradoksem, zawierający paradoks; osobliwy, dziwaczny, absurdalny» Paradoksalny aforyzm. Paradoksalne twierdzenie. Paradoksalna sytuacja. Paradoksalne fakty, sprzeczności …   Słownik języka polskiego

  • paranormalny — «sprzeczny z przyjętymi standardami normalności; trudny do wytłumaczenia, tajemniczy» Zagadnienia, zjawiska paranormalne …   Słownik języka polskiego

  • antynarodowy — antynarodowywi «wrogi narodowi, sprzeczny z interesem narodu» Działalność antynarodowa …   Słownik języka polskiego

  • antynaukowy — «przeciwny nauce; sprzeczny z nauką» Antynaukowy światopogląd …   Słownik języka polskiego

  • antynomiczny — «będący antynomią; sprzeczny, przeciwstawny» Antynomiczne oceny, sądy …   Słownik języka polskiego

  • bezprawie — n I 1. blm «stan, którego nie normują prawa; anarchia, bezrząd» 2. lm D. bezprawiewi «czyn sprzeczny z prawem; nadużycie» Dopuścić się bezprawia …   Słownik języka polskiego

  • ewidentnie — przysłów. od ewidentny Okazał się ewidentnie złym pracownikiem. Tok rozumowania ewidentnie sprzeczny …   Słownik języka polskiego

  • herezja — ż I, DCMs. herezjazji; lm D. herezjazji (herezjazyj) «pogląd religijny sprzeczny z dogmatami religii panującej, zwykle katolicyzmu» przen. «idea, pogląd sprzeczne z utartymi, przyjętymi w danym środowisku poglądami; odstępstwo od powszechnie… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»